Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

ΜΙΑ ΑΓΕΛΗ ΑΠΟ ΑΓΡΙΑ ΑΛΟΓΑ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ



Δεν είναι για όλους το ίδιο πράγμα ο χειμώνας και κυρίως δεν αποτελεί πάντα απόλαυση, είτε όταν βιώνεται εκ του ασφαλούς από κάποιο ζεστό χώρο, είτε με τη μικρή δοκιμασία που προϋποθέτουν τα χειμερινά λεγόμενα σπορ και οι επισκέψεις των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις στα χιονισμένα βουνά. Δεν είναι με λίγα λόγια το ίδιο, για τον άνθρωπο που τον αντιμετωπίζει στην καθημερινότητα της διαβίωσής του σε ένα ορεινό χωριό και για εκείνον που θα κάνει διακοπές λίγες μέρες από την δουλειά του να απολαύσει τα χιόνια…



Τα λέω αυτά μετά από μια ζεστή κουβέντα που έκανα χθες το βράδυ με τον φίλο από το Τσεπέλοβο Ηλία Τσουμάνη και αφορμή ήταν μια υπέροχη φωτογραφία που είδα στην προσωπική του σελίδα στο Facebook με μια αγέλη άγρια άλογα να τρέχει στα χιόνια. Τον πήρα στο τηλέφωνο για του πω πόσο ωραία είναι και για να τον ευχαριστήσω που την ανέβασε στο δίκτυο να την χαρούμε όλοι και πιάσαμε και λίγη κουβέντα για το θέμα.
Έτσι έμαθα πως αυτή οι φωτογραφίες βγήκαν στην προσπάθειά του να μαζέψει τα άλογα μια ημέρα που ο καιρός ήταν πολύ άσχημος και η παραμονή τους στο Φονικό, μια τοποθεσία με μεγάλο υψόμετρο κάτω από τα Μεγάλα Λιθάρια της Τύμφης στα σύνορα των χωριών Τσεπέλοβο και Σκαμνέλι, μπορεί να ήταν μοιραία για ορισμένα απ’ αυτά. 

Ο κίνδυνος προέρχονταν κυρίως από το μάργωμα (μούδιασμα και μείωση του αισθήματος της αυτοσυντήρησης από το κρύο)  που έχει σαν συνέπεια να μην καταλαβαίνουν πως πρέπει να μετακινηθούν σε χαμηλότερα μέρη όπου η θερμοκρασία θα είναι κάπως ψηλότερη και μπορεί να βρουν και τροφή και παραμένουν καθηλωμένα στο παγωμένο χώρο. Είναι έξυπνα ζώα τα άλογα, αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις τα χάνουν κυριολεκτικά και δεν μπορούν να βρουν ούτε το μονοπάτι που τα ίδια χάραξαν ενώ δεν είναι λίγες οι φορές σε αυτές τις περιπτώσεις που ακολουθούν το πρώτο που μπορεί να είναι μαργωμένο και χωρίς να το καταλαβαίνει οδηγεί το κοπάδι σε κακοτοπιές ή στο στόμα του λύκου γιατί υπάρχουν και αυτοί στην Πίνδο και τέτοιες ευκαιρίες περιμένουν να επιβιώσουν. Καραδοκούν οι λύκοι να αρπάξουν κανένα αδύναμο άλογο ή όποιο ξεμοναχιάσει και καθώς αυτά είναι μαργωμένα το καταφέρνουν, γιατί η αγέλη σε αυτές τις καταστάσεις χάνει τη συνοχή της και δεν μπορεί να αμυνθεί, όπως ξέρει πολύ καλά να κάνει στις επιθέσεις των λύκων και που τις ακολουθούν πάντα από κοντά,



- Να μαζέψει το κοπάδι των αλόγων σε χαμηλότερα και ασφαλέστερα σημεία κοντά στο χωριό  πήγε ο Ηλίας και με το τηλέφωνό του έβγαλε αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες και μας αρέσουν καθώς τις βλέπουμε στις οθόνες μας γιατί από κοντά, λίγοι και τολμηροί θα τολμούσαν να εκτεθούν σε τέτοιες συνθήκες.


ΥΓ. Με τον Ηλία Τσουμάνη ο οποίος κατοικεί μόνιμα στο Τσεπέλοβο μιλήσαμε γενικά και αρκετή ώρα για τις αγέλες των αλόγων στην Πίνδο και αλλού που ομορφαίνουν τα βουνά αλλά θέλουν και προστασία και φροντίδα και θα επανέλθουμε σύντομα με σχετικά κείμενα. 

ΑΘΗΝΑ, 31012017



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου